«افزایش سه برابری تعقیب و آزار بهائیان در ایران»
منبع تصویر، Getty Images
در تازهترین موج برخورد با بهائیان در ایران، بیش از ۷۵۰ مورد آزار و پیگرد آنها فقط در پنج ماه گذشته ثبت شده است. دیدهبان حقوق بشر در گزارشی مشترک با جامعه جهانی بهائی اعلام کرده که این رقم در مقایسه با مدت مشابه سال قبل، سه برابر شده است. در هفتههای اخیر، شماری از بهائیان با حکمهای سنگین زندان مواجه شدهاند، در حالی که برخی از آنها قبلاً تبرئه شده بودند. فعالان حقوق بشر میگویند قوه قضاییه ایران به ابزار حکومت برای سرکوب این اقلیتهای مذهبی تبدیل شده است.
نهاد حقوق بشری دیدهبان حقوق بشر میگوید در عرض پنج ماه، یعنی از تیر تا آبان ماه امسال، هفتصد و پنجاه مورد آزار و پیگرد بهائیان را ثبت و مستند کرده است. «از این تعداد دویست حمله به منازل و کسب و کارهای بهائیان صورت گرفته که دستگیری حداقل صد و ده شهروند بهایی را هم به دنبال داشته است.»
در چند ماه گذشته گروهی از بهائیان که پیش از این تبرئه شده بودند، دوباره محاکمه شدند. فشارهای جدید شامل بازداشتهایی میشود که به استناد گزارش دیدبان حقوق بشر «مصداق ناپدیدسازی قهری» هستند. همچنین این فشارها احکام طولانی مدت زندان پس از محاکمههای سریع و غیر منصفانه را نیز در برمیگیرد.
فعالان حقوق بشر میگویند برخوردهای اخیر نشاندهنده تداوم سیاستهای تبعیضآمیز حکومت ایران علیه این جامعه است. آنها تأکید میکنند که محرومیت از تحصیل و اشتغال، توقیف اموال، یورشهای امنیتی به منازل و بازداشتهای خودسرانه همچنان از مهمترین اشکال فشارهای سیستماتیک علیه بهائیان در ایران به شمار میرود.
این نهادها از جامعه بینالمللی خواستهاند برای توقف این روند و حمایت از حقوق اقلیتهای دینی در ایران، فشارهای دیپلماتیک و حقوقی خود را افزایش دهد.
پارلمان اروپا در ماه نوامبر گذشته در قطعنامهای «سرکوب سیستماتیک و تشدید آزار و اذیت جامعه بهائی در ایران» را محکوم کرده بود.
نمایندگان پارلمان اروپا در این بیانیه «آزار و اذیت، بازداشت و مصادره اموال» را از جمله موارد نقض حقوق بهائیان شمرده و از مقامات ایران خواسته بودند که تبعیض علیه جامعه بهائیان را متوقف کنند و همه کسانی را که به دلیل اعتقادات مذهبی خود بازداشت شدهاند، فورا آزاد کنند.
جامعه بهائی در ایران، که یک اقلیت دینی غیرمسلمان این کشور به شمار میرود، از زمان شکلگیری جمهوری اسلامی تاکنون با الگوی مستمری از تبعیض و سرکوب سیستماتیک روبهرو بودهاست. حکومت ایران مذهب بهائیت را به رسمیت نمیشناسد و معتقدان به آن را پیروان «فرقه»ای غیرقانونی معرفی میکند؛ رویکردی که زمینهساز دههها بازداشت، مصادره اموال، محرومیت از تحصیل و محدودیتهای شدید اجتماعی شده است.
جامعه جهانی بهایی و نهادهای حقوق بشری بارها هشدار دادهاند که این فشارها نهتنها موردی یا پراکنده نیست، بلکه بخشی از یک سیاست سازمانیافته جمهوری اسلامی برای محدود کردن رشد، فعالیت و هویت این اقلیت دینی است.
