حکم اعدام وریشه مرادی نقض شد

مصطفی نیلی، یکی از وکلای وریشه مرادی، در شبکه ایکس خبر داد که پس از رسیدگی به فرجام‌خواهی حکم اعدام موکلش «به دلیل نقص در تحقیقات و عدم رعایت تشریفات قانونی (عدم تفهیم اتهام مبنای صدور حکم اعدام در مراحل رسیدگی) در دادگاه انقلاب تهران «نقض و پرونده مجدد به آن شعبه جهت رسیدگی» ارجاع شده است.

وریشه مرادی، زندانی سیاسی زن کرد روز یکشنبه ۲۰ آبان پارسال به اعدام محکوم شد. ‌خانم مرادی بر اساس ماده ۲۸۸ قانون مجازات اسلامی به «بغی» متهم شده بود.

اتهام «بغی» به معنی «قیام مسلحانه علیه نظام جمهوری اسلامی» است.

یکی از نزدیکان وریشه مرادی به بی‌بی‌سی فارسی گفته بود که حکم اعدام در حالی صادر شده که در کیفرخواست اعمال ماده ۲۸۸ قانون مجازات اسلامی درخواست شده بود که مجازات آن بین پنج تا ۱۵ سال حبس است اما قاضی صلواتی حکم اعدام را بر اساس ماده ۲۸۷ قانون مجازات اسلامی صادر کرد.

طبق ماده ۲۸۸ قانون مجازات اسلامی، «هرگاه اعضای گروه باغی، قبل از درگیری و استفاده از سلاح، دستگیر شوند، چنانچه سازمان و مرکزیت آن وجود داشته باشد به حبس تعزیری درجه سه و در صورتی که سازمان و مرکزیت آن از بین رفته باشد به حبس تعزیری درجه پنج محکوم می‌شوند.»

اما در ماده ۲۸۷ این قانون آمده است: «گروهی که در برابر اساس نظام جمهوری اسلامی ایران، قیام مسلحانه کند باغی محسوب می‌شود و در صورت استفاده از سلاح، اعضای آن به مجازات اعدام محکوم می‌گردند.»

سعید دهقان، حقوقدان و وکیل حقوق بشر، پس از صدور حکم اعدام گفته بود که خانم مرادی به نحوی خشن بازداشت و شکنجه شده بود و ماه‌ها در انفرادی بود.

آقای دهقان گفته بود که ماده‌ قانونی که در دادنامه بر اساس آن حکم اعدام صادر شده است با ماده‌ای که در کیفرخواست وجود دارد، متفاوت و روند دادرسی «غیرقانونی» بوده است. ‌

‌به گفته او قاضی صلواتی در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب، این روند دادرسی هر چند غیرقانونی را هم نادیده گرفت و با استناد به «علم خودش در دقیقه نود»، بعد از آخرین جلسه دادگاه که در آن حتی اجازه دفاع به وریشه مرادی و وکلایش را نداده بود‌، ماده قانونی را که در کیفرخواست آمده بود از ۲۸۸ به ۲۸۷ تغییر داد که بر اساس آن بتواند حکم اعدام بدهد. ‌‌

وریشه مرادی در نامه‌ای که شهریور ۱۴۰۳ از زندان منتشر کرده درباره دادگاه‌هایش نوشته بود‌: «در روز ۱۴ مردادماه در اعتراض به احکام ناعادلانه‌ای که برای شریفه محمدی و پخشان عزیزی صادر شده بودند، اعلام کردم که به بیدادگاه نخواهم رفت و نرفتم و دفاعیه‌ام را به افکار عمومی ارائه دادم.»‌

وریشه مرادی۱۰ مرداد ۱۴۰۲ در حالیکه از کرمانشاه به سنندج می‌رفت، در نزدیکی فرودگاه سنندج و آنطور که سازمان حقوق بشر کردستان گزارش کرد «با خشونت نیروهای اطلاعات» بازداشت شد. خانواده‌اش تا چهارماه پس از بازداشت هیچ خبری از او نداشتند. در نهایت در دی ماه پس از آنکه خانم مرادی پنج ماه را در انفرادی‌های بازداشتگاه‌های اطلاعات و بند ۲۰۹ گذراند، به بند زنان اوین منتقل شد. ‌‌

اولین جلسه دادگاه او با تاخیر و بدون اطلاع وکلایش در ۲۷ خرداد در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی برگزار شد. قاضی صلواتی در این جلسه به وریشه مرادی و وکلایش فرصت دفاع و حتی مطالعه پرونده را نداد.

وریشه مرادی، اهل سنندج، ۴۱ ساله و فارغ‌التحصیل دانشگا‌ه‌ها و فعال حقوق زنان و محیط زیست است.

یک منبع آگاه به بی‌بی‌سی‌ فارسی گفته بود که «وریشه مرادی در کوبانی در شمال سوریه از ابتدای جنگ با داعش حضور داشت و در کنار زنان کوبانی می‌جنگید و حتی زخمی هم شد.»

بر اساس گزارش‌ها وریشه مرادی عضو کژار، جامعه زنان آزاد شرق کردستان، بوده است. از کژار به عنوان شاخه زنان، جامعه دموکراتیک و آزاد شرق کردستان (کودار) یاد می‌شود.‌‌ این گروه وابسته به حزب حیات آزاد کردستان (پژاک) است.