ایالتی در آمریکا که توسط زنان اداره می‌شود، چه درس‌هایی برای کامالا هریس دارد؟

در کشوری که زنان هنوز برای رسیدن به مقام‌های عالی با چالش‌ روبرو هستند، میشیگان که گاهی دموکرات‌ها در آن‌جا رای می‌آورند و گاهی جمهوریخواهان،‍ یک استثنا است.

این ایالت، از جمله «ایالت‌های چرخشی» آمریکا محسوب می‌شود؛ به این معنا که هیچ کدام از دو حزب اصلی آمریکا در آن‌جا اکثریت مطلق ندارند و به همین دلیل، در زمان انتخابات ریاست‌جمهوری، از جمله ایالت‌های مهمی هستند که می‌توانند بر نتیجه نهایی انتخابات اثر بگذارند.

در این ایالت سه مقام ارشد منتخب که در راس سلسله مراتب قدرت ایالتی قرار دارند، همگی زن هستند. این در حالی است که در سطح ملی در آمریکا، تنها حدود یک چهارم از نقش‌های سیاسی ارشد در دست زنان است.

با توجه به اینکه هیچ زنی تاکنون به مقام ریاست جمهوری آمریکا نرسیده، ایالتی که توسط زنان اداره می‌شود می‌تواند نکاتی را برای نقشه راه رسیدن کامالا هریس به کاخ سفید ارائه دهد. خانم هریس نامزد حزب دموکرات در انتخابات ریاست جمهوری امسال آمریکاست.

آیا مردم آمریکا تمایل کمتری دارند که به یک زن رای بدهند؟ واقعیت این است که نظرسنجی‌ها، پاسخ روشنی برای این سوال ارائه نمی‌کنند. اما قطعاً در نهایت تعداد کمتری از زنان در انتخابات در آمریکا پیروز می‌شوند.

و لازم نیست راه دوری برویم تا ببینیم که زنان هنوز باید در مقایسه با مردان سخت‌تر تلاش کنند تا موفق شوند.

رابین کپلینگر احتمالا یکی از معدود افرادی است که در یک شهرستان کوچک ایالت میشیگان، از این‌که می‌تواند به یک زن در انتخابات ریاست جمهوری رای بدهد، بسیار خوشحال است. این در حالی است که او در شهرستان «جنیسون» در مناطق روستایی غرب ایالت میشیگان زندگی می‌کند که اکثریت ساکنانش به شدت محافظه‌کار، طرفدار آزادی اسلحه و مخالف سقط جنین هستند.

این زن ۳۳ ساله می‌گوید که نمی‌تواند نامزد بهتری را تصور کند تا «در مسیری که ما نیاز داریم طی کنیم»، رهبری کشور را به دست بگیرد.

جو بایدن رئیس‌جمهور آمریکا در روز ۲۱ ژوئیه از رقابت انتخاباتی برای دومین دوره حضورش در کاخ سفید کناره‌گیری کرد. خانم هریس که ۵۹ سال سن دارد موفق شده تا آرای نمایندگان حزبی ایالت‌ها را برای نامزدی حزب دموکرات در انتخابات ریاست‌جمهوری به دست بیاورد.

اما حتی برخی از هواداران هریس نگران هستند که زن بودن می‌تواند برای او به مانعی بزرگ برای رسیدن به کاخ سفید تبدیل شود. خانم کپلینگر گفت: «برای هر کسی که بخواهد کاری را انجام می‌دهد که قبلاً انجام نشده، چنین وضعیتی دشوار است. فکر نمی‌کنم که اکثر مردم (در آمریکا) از تغییر قابل توجهی در حد داشتن یک رهبر زن، حمایت کنند.»

با این حال، چنین تغییری در ایالت کلیدی میشیگان ممکن شده است؛ جایی که سه زن دموکرات اکنون در بالاترین موقعیت‌ها قرار دارند: جوسلین بنسون، مدیر کل امور ایالتی، گرتچن ویتمر، فرماندار دموکرات و دانا نسل، دادستان کل. در واقع، میشیگان در ۲۰ سال گذشته دو فرماندار دموکرات زن داشته است: جنیفر گرانهولم و گرتچن ویتمر.

تنها حدود یک چهارم از سناتورها و فرمانداران ایالت‌ها در ایالات متحده زنان هستند. تعداد زنان در میان نمایندگان پارلمان‌های ایالتی کمی بیشتر است و به ۲۹٪ می‌رسد.

مارسی پل، رئیس گروه مدنی «فمینیست‌های دموکرات» در میشیگان گفت: «زنان هنوز دست کم گرفته می‌شوند. همان‌طور که گفتند غیرممکن است سه زن بتوانند در سه انتخابات میشیگان پیروز شوند، وضعیت برای او (خانم هریس) هم تفاوتی نخواهد داشت.»

با این حال به گفته کیم گیتس، رئیس دموکرات‌های شهرستان کنت در میشیگان، خانم هریس با زنانی که در این ایالت در چندین انتخابات پیروز شدند، چند ویژگی‌ مشترک دارد.

خانم گیتس می‌گوید که خانم هریس، خانم ویتمر و خانم گرانهولم توانستند به عنوان «زنانی قوی و صریح‌الهجه» بین دلسوزی و قدرت، توازن ایجاد کنند.

او افزود: «آن‌ها مهارت‌های خوبی در سخنرانی دارند و قادرند طوری صحبت کنند که انگار با یک آدم معمولی صحبت می‌کنند. آن‌ها دلسوز هستند.»

تلفیق صراحت گفتار، قدرت و دلسوزی بسیار دشوارتر از آن چیزی است که به ذهن می‌رسد. اما اگر خانم هریس بتواند این کار را انجام دهد، ممکن است برایش نتایج خوبی در پی داشته باشد.

علاوه بر این، نامزدهای زن ممکن است بیش از مردان نظر رای‌دهندگانی را جلب کنند که به موضوعات مرتبط با حقوق بارداری اهمیت بدهند. در پی لغو «رو در برابر وید» در دیوان عالی آمریکا، حق سقط جنین در این کشور دیگر از جمله حقوق اساسی شهروندان محسوب نمی‌شود و ایالت‌ها اجازه دارند سقط جنین را ممنوع کنند.

حقوق مرتبط با سقط جنین یکی از مهم‌ترین مسائل انتخاباتی رأی‌دهندگان در سراسر آمریکاست. بر اساس یک نظرسنجی که توسط «کی‌اف‌اف» انجام شده، از هر هشت رأی‌دهنده یک نفر حق سقط جنین را به عنوان اولویت اصلی‌اش برای انتخابات ریاست جمهوری در نوامبر ذکر کرده است.

از زمانی که حق فدرال سقط جنین در سال ۲۰۲۲ لغو شد، مخالفان سقط جنین در یک سری رقابت برای ممنوع یا محدود کردن سقط جنین در چندین ایالت‌ جمهوری‌خواه شکست خورده‌اند. همچنین در دو سال گذشته، تعدادی از ایالت‌ها قوانینی تصویب کرده‌اند تا از حق سقط جنین دفاع کنند. قوانینی از این دست از جمله در پایگاه‌های جمهوری‌خواهان مانند ایالت‌های کانزاس، کنتاکی و اوهایو نیز تصویب شده است.

کارزار دفاع از حق سقط جنین به خانم ویتمر کمک کرد تا در سال ۲۰۲۲ برای دومین بار در انتخابات پیروز شود. در همین سال ساکنان میشیگان به تثبیت حقوق سقط جنین در قانون اساسی ایالت رأی داده بودند. خانم هریس در دوران معاونت ریاست جمهوری، به شکلی قابل توجه بر دفاع از حقوق مرتبط با بارداری زنان تمرکز کرد. او اخیراً از کلینیکی که خدمات سقط جنین ارائه می‌دهد بازدید کرد.

آدریان هموند، استراتژیست سیاسی در میشیگان، گفت مساله سقط جنین جایی است که جنسیت کامالا هریس می‌تواند به امتیازی برایش تبدیل شود. او گفت: «هریس در آن مسئله پیام‌رسان بسیار بهتری نسبت به جو بایدن بود.»

«هیجان نوظهور انتخاباتی»

در پی افزایش نگرانی‌ها درباره توانایی آقای بایدن ۸۱ ساله برای شکست ترامپ در نوامبر، برخی از حامیان مالی بزرگ حزب دموکرات، کمک‌های خود را متوقف کردند. در آن زمان، وضعیت محبوبیت رئیس‌جمهور در چندین ایالت چرخشی از جمله میشیگان، در حال سقوط بود.

در همین حال، پس از اینکه یک تیرانداز تلاش کرد دونالد ترامپ را در تجمعی در پنسیلوانیا ترور کند، محبوبیت نامزد جمهوریخواهان در نظرسنجی‌ها افزایش پیدا کرد.

اما زمانی که آقای بایدن از انتخابات کنار کشید، خانم هریس در عرض ۲۴ ساعت ۸۱ میلیون دلاردریافت کرد که سطح بی‌سابقه‌ای از کمک‌های مالی به یک ستاد انتخاباتی بود. از آن زمان، میزان مقبولیت خانم هریس در میان آمریکایی‌ها افزایش یافته است.

برخی از دست‌اندرکاران ستادهای انتخاباتی حزب دموکرات در میشیگان می‌گویند که سابقه او به عنوان یک زن سیاه‌پوست موجب شده تا گروه‌های بیشتری از رای‌دهندگان به خانم هریس تمایل پیدا کنند. همچنین گفته می‌شود که هندی‌تبار بودن او - و اینکه او به طور قابل توجهی جوان‌تر از بایدن و ترامپ است – موجب شده تا برای بخشی از انتخاب‌کنندگان جذابیت بیشتری داشته باشد.

گرگ بوونز، یکی از اعضای هیئت اجرایی «انجمن ملی پیشرفت رنگین‌پوستان» (NAACP) در شهر گروس پوینت، گفت که در دیترویت «هیجان انتخاباتی» بزرگی شکل گرفته است. دیترویت پرجمعیت‌ترین شهر ایالت میشیگان و همچنین بزرگترین شهر آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار در سراسر آمریکاست. آقای بوونز افزود که از زمان باراک اوباما که به عنوان نخستین سیاه‌پوست به مقام ریاست‌جمهوری رسید، او چنین هیجانی را در دیترویت ندیده است.

به گفته آقای بوونز نامزدی کامالا هریس موجب شده تا در بین «سیاه‌پوست‌ها و غیرسفیدپوست‌ها»‌ شور و هیجانی قابل توجه شکل بگیرد.

البته همزمان که ظاهرا موجی از اشتیاق در بین برخی از رأی‌دهندگان دموکرات در حال افزایش است، خانم هریس به خاطر جنسیت و رنگ پوستش با حملات زیادی نیز روبه‌روست.

اخیرا ویدیویی از جی‌دی ونس، نامزد معاون ریاست جمهوری دونالد ترامپ بازپخش شده که در آن این جمهوریخواه در سال ۲۰۲۱، از چپ‌های دنیای سیاست - از جمله خانم هریس - به عنوان «زنان بدون فرزند صاحب گربه که با خفت زندگی می‌کنند» انتقاد می‌کند. این اظهار نظر به طور گسترده‌ای با اعتراض روبه‌رو شد؛ از جمله جنیفر آنیستون، بازیگر معروف سینما و تلویزیون از این مواضع آقای ونس به تندی انتقاد کرد.

اما همین حرف‌ها، از سوی برخی از شخصیت‌های محافظه‌کار در شبکه‌های اجتماعی مورد توجه قرار گرفت. آن‌ها گفتند که خانم هریس فرزندی به دنیا نیاورده و به همین دلیل، سهمی در آینده ندارد. و بر اساس همین گزاره، این گروه نتیجه گرفتند که او برای ریاست جمهوری مناسب نیست. این در حالی است که خانم هریس مادری فرزندان همسرش را پذیرفته است و در حال حاضر دو فرزند دارد.

خانم پل، رهبر گروه «فمنیست‌های دموکرات» که در تلاش است تا زنان بیشتری در انتخابات رای بدهند، می‌گوید به طور کلی، نامزدهای زن بیشتر از سیاستمداران مرد به خاطر ظاهر و نحوه برخورد و صحبتشان با انتقاد روبه‌رو می‌شوند.

گویا این موضوع از چشم رای‌دهندگان دور نمانده است. یک نظرسنجی که توسط «مرکز تحقیقاتی پیو» از سپتامبر سال ۲۰۲۳ انجام شده، نشان می‌دهد که ۶۲٪ آمریکایی‌ها معتقدند تمرکزی بیش از اندازه بر ظاهر نامزدهای زن وجود دارد. در مقابل ۳۵ درصد آمریکایی‌ها معتقدند که وضعیتی که در ارتباط با ظاهر مردان وجود دارد نیز، بیش از حد است.

به گفته نازیتا لاجوردی، استاد علوم سیاسی در دانشگاه میشیگان، سیاستمداران زن رنگین‌پوست بیش از همتایان مرد سفیدپوست خود هدف قرار می‌گیرند.

او گفت: «زنان سیاستمدار رنگین‌پوست با حملاتی مواجه می‌شوند که هم جنسی و هم نژادی هستند. آن‌ها می‌گویند با حملات لفظی بیشتر و آزارهای آنلاین بیشتری مواجه هستند.»

جمیل اسکات، استادیار دانشگاه جرج تاون می‌گوید اگر چهره‌ای سرشناس، زن و سیاه‌پوست باشد، با کندوکاوی بسیار دقیق درباره سابقه روابط جنسی‌اش روبه‌رو می‌شود. در هفته‌های اخیر انتقادهایی از کسانی که خانم هریس در گذشته با آن‌ها رابطه عاشقانه داشته، به همراه برخی تصاویر در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است. فارغ از انگیزه‌ انتشار این تصاویر، خانم هریس ۱۰ سال پیش با همسر دومش داگ امهاف ازدواج کرده و در تمام این سال‌ها با او زندگی کرده است.

خانم اسکات گفت که علاوه بر این موضوعات، خانم هریس به عنوان یک سیاستمدار زن ناچار است روی یک لبه بسیار باریک حرکت کند؛ وضعیتی که او باید برای حمله به رقیب جمهوریخواهش، به اندازه کافی قوی به نظر برسد، اما همزمان، نمی‌تواند خطر کند و به عنوان نامزد عصبانی شناخته شود.

او به کنایه گفت: «ما می‌خواهیم وقتی زنان نامزد می‌شوند، نامزدهایی بسیار قوی باشند. اما در عین حال نمی‌خواهیم که آن‌ها بیش از حد قوی باشند.»

خانم اسکات به هیلاری کلینتون اشاره کرد - اولین زن نامزد ریاست‌جمهوری حزب اصلی ایالات متحده - که برخی او را ��خصیتی نچسب توصیف می‌کردند و می‌گفتند که در سال ۲۰۱۶ در حملاتش به ترامپ، بیش از حد تهاجمی رفتار کرده است.

ترامپ تلاش کرد از این احساسات بهره‌برداری کند و در یک اظهار نظر معروف، خانم کلینتون را یک «زن نامطبوع و ناخوشایند» نامید.

در حالی که پیشینه خانم هریس و موضع او در مورد سقط جنین ممکن است برای برخی جذاب باشد، اما این سابقه حمایت همه رأی‌دهندگان چپ‌گرا را تضمین نمی‌کند.

ترسا جانسون، یک رأی‌دهنده لیبرال (چپ) ۳۱ ساله از شهر گراند رپیدز در ایالت میشیگان، معتقد است که سیاست‌های خانم هریس چیزی است که او را نامطلوب می‌کند، نه قومیت یا جنسیتش. او می‌گوید که سابقه کامالا هریس به عنوان یک دادستان سخت‌گیر و انتقادات ناچیز و محدود دولت بایدن از اقدامات اسرائیل در غزه، او را به یک نامزد ضعیف تبدیل می‌کند.

خانم جانسون که قصد دارد به جیل استاین، نامزد حزب سبز رأی بدهد گفت: «مردم فقط می‌خواهند بگویند، «ببین، او یک زن رنگین‌پوست است.» من فقط یک فرد کارآمد می‌خواهم که به طبقه کارگر در این کشور اهمیت بدهد.»

رقیبی «قدرتمند» به نام ترامپ

جایی که پیروزی خانم ویتمر در میشیگان نمی‌تواند به کمپین هریس کمک کند، این است که چگونه می‌توان یک نامزد را که به اندازه ترامپ اهمیت دارد، شکست داد. آقای هموند، استراتژیست سیاسی گفت که خانم ویتمر، دو رقیب جمهوری‌خواه را شکست داد که هر دو دست خالی بودند، اما خانم هریس با یک نامزد بسیار سخت‌تر روبرو است.

او گفت: «به نظرم بسیار منصفانه است که بگوییم دونالد ترامپ یک نیروی انتخاباتی بسیار قوی‌تر است.»

رئیس‌جمهور سابق و حامیانش، پیش از این حملات بر اساس جنسیت و قومیت خانم هریس را آغاز کرده‌اند.

با تکرار نظراتی از رقابت ترامپ در سال ۲۰۱۶ که در آن رئیس‌جمهور سابق خانم کلینتون را متهم کرد که برای جذب رأی‌دهندگان از «کارت زن بودن» استفاده می‌کند، متحدان ترامپ ادعا کرده‌اند که خانم هریس صرفاً به منظور رعایت «تنوع، برابری و شمول» انتخاب شده است.

آقای هموند گفت بهترین کار در برابر چنین حملاتی این است که خانم هریس آن‌ها را به کلی نادیده بگیرد؛ یعنی همان کاری که خانم ویتمر هم انجام داد.

در دوران رقابت‌های انتخاباتی خانم ویتمر برای فرمانداری و همچنین دوران تصدی این مقام، او همواره هدف مجموعه‌ای از اظهارات ضد زن قرار گرفت؛ از جمله از سوی مایک شرکی، رهبر سابق اکثریت مجلس سنای میشیگان که یک بار گفت در جریان تصویب بودجه ایالت، حسابی خانم ویتمر را تنبیه کرده است. اما او برای بیان این جمله از فعل «spank» استفاده کرد که نوعی تنبیه بدنی است و در جریانش با دست یا یک وسیله مانند شلاق، به باسن شخص ضربه وارد می‌شود.

آقای هموند گفت: «خانم ویتمر در مقام فرماندار عمدتاً به دیگران اجازه داد که درباره‌اش حرف‌های جنسیت‌گرایانه بزنند که اقدامی هوشمندانه بود. به نظر می‌رسد که وقتی نامزدهای زن به این نوع اظهارنظرها به شکل مستقیم واکنش نشان می‌دهند، با خطر شکل‌گیری یک سوءتفاهم روبه‌رو هستند.»

آقای هموند افزود که نادیده گرفتن این نوع اظهارات اغلب یک استراتژی مؤثر است، زیرا اکثریت رأی‌دهندگان خود زنان هستند که بسیاری از آن‌ها نظرات زن‌ستیزانه و جنسیت‌گرا را تجربه کرده‌اند و از دشواری‌های چگونگی برخورد با این نظرات، اطلاع دارند.

برخی از ساکنان لیبرال در میشیگان امیدوارند که رأی‌دهندگان خانم هریس را فراتر از حملات «تنوع، برابری و شمول» ببینند.

برندی، یک رأی‌دهنده در جنوب‌شرق میشیگان، گفت: «او باهوش است و تجربه عمیقی در حکومتداری و سیاست‌گذاری دارد.»

نظرسنجی «مورنینگ کانتسالت» همچنین نشان داد که وضعیت محبوبیت خانم هریس در ایالت‌های چرخشی به شکل قابل توجهی از آقای بایدن بهتر است و او مشخصا در ایالت میشیگان محبوبیتش افزایش یافته است.

اما ترامپ در این ایالت حمایتی قوی دارد. یک هفته پس از تیراندازی، او در اولین سخنرانی انتخاباتی خود پس از حمله برای یک جمعیت ۱۲ هزار نفری در گراند رپیدز در ایالت میشیگان سخنرانی کرد.

این ایالتی است که ترامپ در سال ۲۰۱۶ در جریان رقابتش با هیلاری کلینتون موفق شد با با ۱۱ هزار رأی بیشتر در آن پیروز شود. اما آقای بایدن ایالت میشیگان را در سال ۲۰۲۰ با بیش از ۱۰۰ هزار رأی بیشتر بازپس گرفت.

فضای سیاسی در حال تغییر

به گفته خانم اسکات، از برخی جهات، پس‌زمینه سیاسی تحولات در مقایسه با سال ۲۰۱۶ تغییر کرده است.

او گفت: «رأی‌دهندگان درباره هیلاری کلینتون هیجان‌زده نبودند. آن‌ها به قدرتی که در لحظه نامزدی یک زن برای مقام ریاست‌جمهوری شکل می‌گیرد، بی‌توجه بودند.»

اما به گفته خانم اسکات، این احتمال وجود دارد که موجی از زنان از شکست خانم کلینتون و پیروزی ترامپ الهام گرفته باشند. در سال ۲۰۱۷، بعد از این‌که میلیون‌ها زن در سرتاسر ایالات متحده در اعتراض به تحلیف ترامپ به خیابان‌ها آمدند، آمریکا شاهد رکوردی جدید از نامزدهای زن بود که در سال ۲۰۱۸ در چندین انتخابات شرکت کردند.

ضمن این‌که بر اساس داده‌های «مرکز افکارسنجی ملی» در دانشگاه شیکاگو، تعداد آمریکایی‌هایی که معتقدند مردان برای سیاست شایسته‌تر از زنان هستند از ۱۹٪ در سال ۲۰۱۴ به ۱۴٪ در سال ۲۰۱۸ کاهش یافته است. در سال ۱۹۷۵، ۴۷٪ از آمریکایی‌ها معتقد بودند که مردان سیاستمداران بهتری نسبت به زنان هستند.

خانم هریس تا همین‌جا با موجی بزرگ از حمایت‌ به‌ویژه در میان زنان سیاه‌پوست و همچنین در شبکه‌های اجتماعی روبه‌رو شده؛ جایی که میم‌های او بسیار فراگیر هستند.

او رقابت نوامبر را به عنوان انتخابی توصیف می‌کند که یک طرفش «آزادی» است و طرف دیگرش «هرج و مرج» زیر سلطه مردی است که در ۳۴ اتهام، مجرم شناخته شده و یک خلافکار سابقه‌دار محسوب می‌شود.

اما کارشناسان می‌گویند در نهایت، ممکن است ریشه‌های متنوع و تجربه او باشد که رأی‌دهندگان بیشتری را به پای صندوق رای بکشاند.

خانم لاجوردی، استاد دانشگاه ایالتی میشیگان گفت: «بسیاری از مردم خود را در او می‌بینند، به‌ویژه در ایالتی مانند میشیگان، جایی که بسیاری از مردم دارای پس‌زمینه مهاجرتی یا سیاه‌پوست یا آسیای جنوبی هستند. اینکه کسی منافع جامعه شما را می‌داند و می‌خواهد آن‌ها را نمایندگی کند، بسیار مهم است.»

از نظر فنی، خانم هریس در سال ۲۰۲۱ عملا نخستین رئیس‌جمهور زن در تاریخ ایالات متحده شد؛ زمانی که به مدت ۸۵ دقیقه قدرت‌ و اختیارات ریاست‌جمهوری به او واگذار شد تا آقای بایدن تحت یک آزمایش مرتبط با سلامتش قرار بگیرد. اکنون چالش ستاد انتخاباتی او این است که ببیند آیا می‌تواند آن ۸۵ دقیقه را به مدت چهار سال تمدید کند یا نه.

بررسی وضعیت میشیگان، نکاتی را درباره اینکه چگونه زنان می‌توانند به بالاترین مشاغل دست یابند و در آن‌ها بمانند، ارائه می‌دهد.